Ik zie mijn eigen creatieve brein als een heelal waarin elke ster en elke planeet een idee is. Hoezeer deze hemellichamen ook op elkaar lijken, ze zijn altijd anders van inhoud en vorm. Er is een sterke drang in mij die al deze ideeën wil exploreren, een drang die mij van de ene planeet naar de andere voert. Zodra een idee onderzocht en uitgewerkt is, richt ik mijn blik op een naburige planeet of zoek ik een andere uitdagende ster.
Mijn universum ontstaat in het spanningsveld tussen gevoel, impulsiviteit en denken. In mij zit nog het kind dat verwonderd naar zichzelf en de wereld kijkt. In mijn kunst verwerk ik wat ik zie in een beeldende taal, zodat ik het een plaats kan geven in mijn persoonlijke ruimte.
Verandering, virtueel en reëel, menselijke gedragingen zoals geweld, communicatie, religie, dood en leven: dat zijn onderwerpen die mij aanspreken. Vaak gebruik ik metaforen en analogieën om een redenering en vervolgens een kunstwerk op te bouwen. Met mijn werk wil ik de toeschouwer aanzetten tot reflectie en/of een gevoel.
De ruimtereis in mijn eigen hoofd resulteert in een oeuvre dat een aaneenschakeling is van reeksen én solitaire werken. Daarbij verken ik voortdurend nieuwe methodes om mijn ideeën optimaal vorm te geven.
Het blijft een continue uitdaging om mijn telescoop te richten op andere werelden en die vervolgens op te zoeken. Ik wil steeds weer onbekende impulsen oppikken en nieuwe elementen toevoegen, om zodoende mijn eigen heelal meer te onderbouwen en te versterken.
Gaan waar ik nog niet ben geweest.
