- Master Beeldende Kunst, Illustratieve Vormgeving Sint-Lucas Antwerpen
- geeft les in het hoger kunstonderwijs (PXL MAD, School of Arts – Tekenen, Illustratie, Algemeen Beeldend Communiceren)
- stelt vrij werk tentoon
In de roman, de wandelaar, van Adriaan van Dis, wordt het hoofdpersonage zijn elitair leventje in Parijs danig overhoop gehaald, door het in huis nemen van een hond die hij heeft gered bij een brand. Door naar buiten te moeten, krijgt het hoofdpersonage, Mulder, een andere kijk op de samenleving in de stad. Hij wordt gedwongen om zich te verhouden tot de andere, degene die hij niet kent, mensen die niet in zijn normale leefwereld thuishoren. De roman is opgebouwd uit een reeks van ontmoetingen die het hoofdpersonage ondergaat. Wijzer wordt hij er niet van, een waarheid valt niet te destilleren uit deze ontmoetingen, enkel een respect voor de ander blijft over.
In het werk van Ellen Vrijsen, kan je ook stellen dat we op een wandeling zijn vertrokken, eentje waarbij we verschillende situaties en personages ontmoeten.
Verhalen en personages hebben hun oorsprong in de wonderlijke soms fantastische gevoelssfeer van Vrijsen, een leven dat gespekt is van vragen en verwonderingen, emoties en overpeinzingen, die wel dan niet een autobiografisch karakter hebben.
Het is een immens arsenaal aan beeldmateriaal dat Vrijsen hanteert binnen het tekenveld. Zo kom je in aanschouw met een verscheidenheid aan figuren, die samenkomen in situaties die een verhaal genereren.
Wat het verhaal voorstelt, wordt niet duidelijk, wel is duidelijk dat de voorstellingen als gekend overkomen, een natuurlijkheid bezitten die we herkennen en deels kunnen duiden.
Vrijsen is niet op zoek naar een waarheid, echter eerder naar het aantonen van een andere wereld, om de onze beter te bevragen en te begrijpen. We worden als het ware geconfronteerd met beelden die een vraag oproepen, maar geen antwoord geven. Beelden die ons doen kijken, ontdekken en denken.
(Peter Hulsmans - Januari 2017)
