Wanneer we kijken naar het werk van Luc Zwijsen worden we meegezogen in een wereld van reacties. In zijn gevatte en vaak humoristische lijntekeningen verwerkt en positioneert Zwijsen zich ten opzichte van de actualiteit en andere visuele prikkels die hij dagdagelijks ervaart. Zo weet hij moeiteloos situaties en sferen te vangen in enkele simpele lijnen. De rationele en uitgepuurde aard van zijn tekenstijl en de tactiele vormgeving ervan doen vermoeden dat tekenen hier wordt toegepast als een denksport. Het dissecterend op zoek gaan naar de essentie van een beeld.
